Siyasilerin üzerine ölü toprağı mı serpilmiş?

Uzun zamandır dikkatimi çeken bir hususu yazmak istiyorum…
Erzurum siyasetindeki durgunluğu, suskunluğu…
Sanki,  bir ölü toprağı serpilmiş siyasilerin üzerine…
Hemen hiçbir konuda görüş belirtenine rastlamıyoruz…
Eskiden böyle miydi?
Bahane ararlardı konuşmak için…
Bunun için katılmadıkları etkinlik kalmaz, uzatılan her mikrofona ses verirlerdi…
Şimdi?
En mühim sorunların içinden geçtiğinizde de…
Erzurum adına güzel gelişmelerin yaşandığı durumlarda da…
Siyasiler arazi durumdalar…
Sebep ne ola ki?
***
AK Parti için anlaşılabilir bir durum var…
Genel Başkan’ın karizması …
Milletvekili sayısının fazlalığı…
Belediyelerin tamamının ellerinde olması…
10 yılı aşkın iktidar süresi…
Bütün bunlardan dolayı sessizlik tercihi bir ölçüde kabul edilir de…
Ya diğerleri…
Kaldı ki…
AK Partili siyasetçilerin de, hizmetlerini tanıtım noktasındaki sessizlikleri çok garip…
MHP, ayda yılda İl Başkanı kanalıyla bir şeyler söylemeye çalışıyor…
Hepsi o…
Üstelik, söylediklerinin de, Erzurum adına en ufak bir kıymeti yok…
Ucuz belediye polemikleri…
Erzurum’un ufkunu açacak, kalkınması için ipucu verecek bir beyanat bir çalışma hak getire…
Milletvekili Oktay Öztürk’ün hepten sesi kısık…
Varlığı ile yokluğu arasında fark yok!
Ya CHP?
Bütünüyle mevta gibiler…
Dahası…
Öyle bir sükut hali var ki CHP’de…
İl Başkanı kimdir?
Bilen yok!
Varın İlçe Başkanlarını, diğer yöneticilerini düşünün…
Ya diğerleri…
SP, BBP, DP filan…
Adeta tabela partisi hükmünde gibiler…
Hani bir vakitler Millet Partisi vardı…
Seçimden seçime adını sanını duyardık ya…
O haldeler…
Hakkını yemeyelim, SP İl Başkanı arada da olsa bir şeyler söylüyor…
Ona bile şükür!
***
Bu hal şunu gösteriyor…
Erzurum’da siyaset yapanların Erzurum diye bir dertleri yok…
Seçim dönemine kadar vakit geçiriyorlar…
Aday yapılırlarsa ne ala…
Olmazsa…
Kavgasız, gürültüsüz bir son…
Öyle ya…
Yeni bir moda çıktı…
Adam CHP’de siyaset yapıyor ama, AK Parti’den adaylık hülyası görüyor…
Emin olun öyle…
Ölçü, şiraze darmadağın…
Siyasi ahlak kurallarına bakan kalmadı…
Davası, ideali olan hiç yok!
Eyyamcılık, yeni ifadesiyle oportünizm zirve yapmış…
Biz sessizliği buna yoruyoruz…
Başka sebep bilen varsa söylesin de,  öğrenmiş olalım…
Sahi sizce nedir bu sükutun gerekçesi?